Sejak sy kecik,sy tak penah hdup susah.Semuanye sempurna.Kalau anak sulung,yela.Memang penah merasa susah.Tapi sy ni anak ketiga.Dah tak rase dah semua tu.Sepanjang sy besekolah,sy tinggal di rumah.Memang tak dapat tawaran pegi sekolah asrama ni.Jadi apa2 yang sy nak,semuanya sy blh dapat.
Lepas je abz form 5,masuklah ke alam yang benama Matrikulasi.Setiap pelajar matrik akan mendapat elaun sebyk rm1250 setiap sem.Banyakkan? So kat matrik pn sy tak penah hdup susah.Sy tak penah rase kekurangan duit.
Tapi masuk je ke alam universiti,baru sy rase mcm mane hdup susah.Sy bkn peminjam PTPTN.Jd duit yg tiap2 bulan ayah bg tu,tu jelah yg sy ade.Kalau byk bende nk kene pakai duit,mmg takde duit simpan lah.
Smpi sy kene wat buku kira2 pebelanjaan.Sy mula tefikir,hdup susah mcm ni pn sy rase tetekan,mcm mane ek org yg memang dah susah? Hmm..
Setiap kali ble tepon mak ckp duit tak cukup,rase malu sgt.Tapi mmg tak dptlah kan.Psl mak kate tiap2 duit yg dpt tu pandai2 lah save.
Dan sekarang,sy mmg beazam nak cari duit sendiri sambil belaja.Dan cuti 4 bln nnti,mmg btol2 nak keje.Tak nak guna duit mak ayah.Rase segan sgt ble mintak2.Tapi ble kat umah takpe ar.
Jadi,sy besyukur dgn ape yg ade skrg.Dan sy juga bepeluang merasa hdup susah yg tak sesusah fakir miskin. ;)
No comments:
Post a Comment